Η Ενότητα της Αριστεράς ως ιστορική αναγκαιότητα!!

«Βαδίστε χωριστά, χτυπήστε μαζί! Συμφωνήστε μόνο πώς να χτυπήσετε, ποιον και πότε. Μια τέτοια συμφωνία μπορεί να γίνει ακόμα και με το διάολο...»
Με αυτήν τη φράση ο Λέον Τρότσκι προέτρεπε το 1928 τους γερμανούς κομμουνιστές να συμπράξουν με τους σοσιαλδημοκράτες σε μέτωπο κατά του επερχόμενου φασισμού....

Καλημέρα σύντροφε, συνάδελφε...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΕΛΛΑΣ 

...καλημέρα σε σένα, που έδωσες την μάχη για το αύριο...την μάχη του δικαιώματος να μεγαλώσεις με ανθρωπιά τα παιδιά σου...
Σε εσένα μιλάω φίλε, συναγωνιστή σύντροφε συνάδελφε που νιώθεις προδομένος, ηττημένος από κυβέρνησεις...

που πουλήσαν το δικαίωμα σου για ένα καλύτερο αύριο...
Ξέρω, μαζεύεις μέσα σου οργή, απογοήτευση, βλέπεις το αύριο να γκρεμίζεται. Σίγουρα ζούμε μια άλλη μέρα..
Μέτα από πολύ καιρό βγήκες στον δρόμο και μαζί με τα συνδικάτα σου έδωσες έναν μεγάλο Αγώνα ευθύνης, Ελπίδας.. νιώθεις όμως ότι δεν νίκησες..!
Αδερφέ μου...έναν πόλεμο χάσαμε...από τους πολλούς που έχει χάσει το Μαζικό Κίνημα, δες όμως πίσω σου, στον χρόνο έχουμε και νίκες
Νίκες που ανατρέψαμε κατεστημένα και μας έφεραν ως εδώ...
Ξέρω...κουράστηκες...όμως μετέτρεψε την οργή σου, την κούραση σου, την οργή, σου σε πείσμα...
Σήκωσε το κεφάλι, ανασυντάξου, οι μάχες είναι μπροστά...ο Πόλεμος συνεχίζεται...έχουμε δυνάμεις..και αστείρευτη διάθεση για ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΖΩΗ!!
Κοίτα γύρω σου ...είμαστε πολλοί ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ!!!

ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ

Η τελική πρόταση των υποψηφιοτήτων για την κατάρτιση του ψηφοδελτίου των επερχόμενων εκλογών προς την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώθηκε μετά την Νομαρχιακή Συνέλευση που έγινε την Τρίτη 20 Μαρτίου και μετά από τη συνεδρίαση της Νομαρχιακής Επιτροπής.
Μετά από διεξοδική συζήτηση και με ομόφωνες αποφάσεις οι υποψήφιοι/ες του ΣΥΡΙΖΑ για το Ν. Τρικάλων είναι οι: Βασίλης Γεροδημόπουλος, Δημήτρης Καπέλας, Αγγέλα Κομπόλια, Δημήτρης Παπαθανασίου, Δημήτρης Σαριγγαλάς, Γιάννης Χριστόπουλος, Γιώργος Χονδρός.

ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Πέρασα με ''κόκκινο''.
Η οργή με παράσυρε.
Τώρα στημένο στην πλατεία
με περιμένει η καταδίκη.
Το μάτι κλείνει πονηρά
και απορεί
πώς το μεγάλο ''πράσινο'' δεν είδα.

Στρέφω το βλέμμα μου στον ήλιο
σαν να ΄ναι η τελευταία φορά.
Πέρα απ' τα χωράφια
πέρα απ' τα βουβά ποτάμια
πέρα απ΄τις πόλεις του τσιμέντου
κι απο της θάλασσας την απλωσιά
θειαφίζει η άρνησή μου τα βουνά με τις υποσχέσεις.
Απογυμνώνεται ο κάμπος.
Μια πυρκαγιά ζυγώνει την πλατεία.
Τρέχουν ακόμα οι θρασύδειλοι
να πιάσουν τις κρυψώνες.
Αρπάζω το πανό και σένα από το χέρι...

ΜΙΑ ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ

Γράφει ο Καπέλλας Δημήτρης

Εδώ και δύο χρόνια, βρισκόμαστε σ’ ένα κατηφορικό «σπιράλ θανάτου», αλλά και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Η Ελλάδα του « χθες» για πρώτη φορά στη ιστορία της-για πρώτη φορά- θα λέμε πως ήταν καλύτερη από την Ελλάδα του σήμερα και του αύριο!
Η εικόνα της χώρας σε πλήρη αποσύνθεση, η φτώχεια χτυπά για πρώτη φορά κοινωνικές ομάδες που μέχρι χθες, ονομάζαμε μεσαία τάξη. Εικόνες ντροπής γεμίζουν, πλέον την καθημερινότητα μας, ενώ η ζώη των πολιτών υποβαθμίζεται συνεχώς .
Πολίτες ψάχνουν απεγνωσμένα ότι απέμεινε από τις λαϊκές που ψάχνουν μάταια για δουλειά ή που δουλεύουν , χωρίς να πληρώνονται. Επαγγελματίες που βάζουν ο ένας μετά τον άλλον λουκέτο στα καταστήματα τους, ενώ νέοι άνθρωποι, εάν βρουν δουλειά αμείβονται όσο ένα γεύμα την ημέρα.
Το φάσμα της ανεργίας και η ανάγκη για δουλεία πιέζει για μισθούς - χαρτζιλίκι. Τα συνδικάτα μετά τη «μαύρη Κυριακή» της ψήφισης του Μνημονίου 2 οδηγούνται στη διάλυση, καθώς δεν θα έχουν τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης για Συλλογική Σύμβαση.
Πρόκειται για εφιαλτική κατάσταση. Στην Ελλάδα εδώ και δυο χρόνια εφαρμόζεται ...